آمریکایی ها نیازی ندارند که وزارت کار به آنها بگوید که قیمت ها همچنان بالاست. با این حال، گزارش روز جمعه شاخص قیمت مصرف کننده برای ماه می نشان داد که تورم به بالاترین حد در ۴۰ سال گذشته رسیده است که در ماه گذشته نسبت به سال گذشته ۸.۶ درصد افزایش داشته است. شوک های عرضه انرژی و مواد غذایی ناشی از جنگ روسیه و اوکراین، کمبود اشتغال و تولید ناشی از بیماری همه گیر، و تقاضای شدید مصرف کنندگان، به ویژه در سفرهای هوایی، همگی به افزایش قیمت ها کمک کردند.
کاخ سفید بایدن می داند که اقتصاد در انتخابات میان دوره ای امسال موضوع اصلی رای گیری خواهد بود. تا حدی به همین دلیل است که جو بایدن، رئیس جمهور جو بایدن ماه ژوئن را به بیان راه هایی که کاخ سفید در تلاش است تا ضربه افزایش قیمت ها را کاهش دهد، اختصاص داده است، در حالی که به فدرال رزرو برای افزایش نرخ بهره پوشش می دهد.
اما دموکرات‌ها همچنین می‌دانند که مشکل عمده‌ای در پیام‌رسانی دارند. سی‌ان‌ان و ان‌بی‌سی نیوز هر دو در ماه گذشته گزارش دادند که بایدن ناامید است که نمی‌تواند از جو بد اقتصادی عبور کند تا مردم آمریکا را متقاعد کند که از نظر عینی، اقتصاد بسیار خوب است. کاخ سفید در مواجهه با اولویت‌های رقابتی از سوی مخاطبان مختلف در حزب خود، در کنگره و در میان مردم، در تلاش است تا دشمنی را بیابد که این تقصیر را بیابد، بدون اینکه بپذیرد که شاید موفقیت اقتصادی رئیس‌جمهور تا حدی مسئول بدتر شدن آن بوده است. تورم.
با این حال، دموکرات‌ها در کنگره و کاخ سفید ممکن است به اندازه کافی به دنبال دو شرور کامل نباشند: شرکت‌های بزرگ و میلیاردرها، که اندیشکده‌های مترقی، اقتصاددانان و گروه‌های فعال می‌گویند که بخشی از مسئولیت افزایش هزینه‌های زندگی را بر عهده دارند.
با شروع تظاهرات محلی و ادامه سازماندهی در طول سال جاری، مجموعه ای از گروه های مترقی در تلاش هستند تا گفتگوی ملی در مورد تورم را به سمت غول های شرکتی سوق دهند – و برخی فکر می کنند که دموکرات های ملی باید بیشتر تلاش کنند تا “طمع شرکت ها” و افزایش قیمت ها را به شدت افزایش دهند. کسب‌وکارها و سیاستمداران جمهوری‌خواه به‌عنوان مقصران بزرگ‌تر برای قیمت‌های بسیار بالا. آنها همچنین استدلال می‌کنند که فراتر از تغییر مسیر در میزان محبوبیت بایدن، تمرکز بر یک پیام اقتصادی پوپولیستی می‌تواند رای‌دهندگان طبقه کارگر را در مناطق رقابتی مجلس نمایندگان بازگرداند.
گروه های مترقی چه می کنند – و از بایدن چه می خواهند
افزایش قیمت یک مفهوم کاملاً توضیحی است: زمانی که یک فروشنده (یک شرکت یا تجارت بزرگ) از یک بحران، اضطرار یا فاجعه (در این مورد تورم بالا) به عنوان پوششی برای بالا بردن قیمت یک محصول به قیمت نامعقول استفاده می کند. مرحله. اقتصاددانان چپ‌گرا و اندیشکده‌ها استدلال می‌کنند که این رویه در حال حاضر اتفاق می‌افتد، با بهره‌گیری شرکت‌ها از تنگناها در زنجیره تامین (مانند کمبود کامیون‌داران یا بنادر تحت فشار)، جنگ روسیه و اوکراین (که قیمت نفت و گاز طبیعی را افزایش داد. ) و تقاضای بالا، به منظور افزایش قیمت ها – نه فقط برای پوشش هزینه های تولید بیشتر بلکه برای کسب سود بیشتر – و همه اینها را بر تورم تحمیل می کند.
«شرکت‌ها هزینه‌های فزاینده خود را پشت سر می‌گذارند، اما پس از آن به دنبال هزینه‌های بیشتری هستند. لیندسی اونز، مدیر اجرایی Groundwork Collaborative، یک سازمان غیرانتفاعی اقتصادی مترقی، و مشاور ارشد سابق سیاست اقتصادی سناتور الیزابت وارن (D-MA)، به Vox گفت. اوونز در سال گذشته به تماس‌های درآمد گوش داد تا بفهمد که مدیران اجرایی چگونه در مورد اختلالات زنجیره تامین و درآمدهای پیش‌بینی‌شده فکر می‌کنند، تنها برای یافتن چشم‌اندازهای مثبت برای سود.
«داستان تورم در سال ۲۰۲۱ واقعاً نشانه‌گذاری‌های بزرگی بود، و نشانه‌هایی که تا حدی به این دلیل بود که شرکت‌ها از پوشش تورم استفاده می‌کردند تا برای تغییر سطح قیمت، افزایش قیمت‌های بزرگ را انجام دهند. با ورود به سه ماهه اول سال ۲۰۲۲، این روند ادامه پیدا کرده است. اوونز گفت که گزارش ماه می CPI در زمینه “طمع شرکت ها” منطقی تر است زیرا برخی از مدیران نفت و گاز سود بیشتری به دست آورده اند در حالی که تولید را برای همگام شدن با تقاضا افزایش نداده اند – و کمبود عرضه را بدتر می کند.
فعالان امیدوارند با نامیدن این اقدامات “طمع شرکتی” مردم را متقاعد کنند که سیستم اقتصادی کنونی ممکن است برای مصرف کنندگانی که تحت فشار تورم هستند کارساز نباشد، اما بازدهی خوبی را به سهامداران و صاحبان مشاغل ارائه می دهد که ممکن است زیر پوشش پول بیشتری به دست آورند. از تورم
برخی از گروه‌های مترقی اکنون در حال افزایش تلاش‌ها برای تقویت این پیام هستند. Unrig Our Economy، یک کمپین مترقی که توسط سازمان‌دهندگان محلی در ایالت‌های مختلف شکل گرفت و با ادغام دو گروه مترقی دیگر، Health Care Voter و Tax the Rich آغاز شد، کمپین تابستانی را از جمعه آغاز کرد تا توجه شرکت‌های بزرگ و حاشیه سود آنها را جلب کند. مجموعه ای از تجمعات در آریزونا، کالیفرنیا، ایندیانا، آیووا، نبراسکا، نیویورک، اوهایو و تگزاس.
«روز اقدام» Unrig Our Economy و شرکای محلی آن سازماندهی شده‌اند که شرکت‌های انرژی، مواد غذایی و دارویی خاصی را که در شهرهایی که برای اعتراض انتخاب کرده‌اند، مانند تایسون فودز در واترلو، آیووا، الی لیلی در ایندیاناپولیس، ایندیانا حضور دارند، به کار انداختند. و Kellogg’s در اوماها، نبراسکا. سخنرانان خشم خود را به شرکت‌هایی آموزش دادند که معتقدند از همه‌گیری و تورم برای افزایش قیمت‌ها سوء استفاده کرده‌اند – و سیاستمدارانی که آنها را متهم به جلوگیری از تلاش‌ها برای تنظیم افزایش قیمت‌ها و سودجویی می‌کنند.
سارا بارون، مدیر کمپین این گروه، به Vox گفت: مترقیان ائتلاف Unrig می‌خواهند ثابت کنند که «پوپولیسم اقتصادی یک استراتژی برنده است… و این مبارزه بر سر تورم از بسیاری جهات برای دستیابی به آن مانند نقطه صفر است». با جلب توجه ملت در میان تورم، خشونت با اسلحه، جلسات عمومی کمیته ۶ ژانویه و تصمیم دادگاه عالی در مورد رو در مقابل وید انتظار می رود در تابستان امسال، این استراتژی تضمینی برای کارایی ندارد.
تعدادی از این تظاهرات در یا نزدیک مناطق رقابتی مجلس نمایندگان که توسط جمهوریخواهان برگزار می‌شد، مانند مناطق کنگره اول آیووا و دوم نبراسکا، که در آن فعالان معتقدند شرکت‌های بزرگ از اتکای جوامع به مشاغل سوء استفاده کرده‌اند، رخ داد. برای مثال، بازوی Unrig Our Economy که تظاهراتی را در بیکرزفیلد، کالیفرنیا سازماندهی کرد، در خارج از دفتر میدانی برای نماینده دیوید والادائو، یکی از در معرض خطرترین جمهوریخواهان کنونی امسال تجمع کرد و نقش های گذشته او را در شرکت غذایی Land O’ Lakes مرتبط کرد. شورای رهبری منطقه ای و هیئت مشورتی شیر کالیفرنیا به کار خود در کنگره برای حمایت از صنایع لبنی، یک کارفرما و صنعت بزرگ در زمین های کشاورزی حاصلخیز دره مرکزی کالیفرنیا.
آلیس والتون، سخنگوی بازوی دره مرکزی Unrig Our Economy، به Vox گفت که اگرچه با رودی سالاس، نامزد دموکرات‌ها که در نوامبر با والادائو روبرو خواهد شد، هماهنگی نمی‌کنند، اما صحبت در مورد طمع شرکت‌ها را راهی آسان برای جمع کردن طبقه کارگر می‌دانند. رای دهندگان برای حمایت از سیاست هایی که ترقی خواهان به عقب برمی گردند.
“در یک رقابت رقابتی، فرصت بسیار بهتری برای نامزدها وجود دارد تا در مورد آنچه در ذهن رای دهندگان است صحبت کنند. ما در مورد سیاست‌های اقتصادی صحبت می‌کنیم که فکر می‌کنیم برای آمریکایی‌های معمولی مهم هستند، و امیدواریم که گفت‌وگوی بزرگ‌تری در منطقه آغاز شود.»
سازمان دهندگان به Vox گفتند که اعضای Unrig و تعداد انگشت شماری از اعضای کنگره قصد دارند در آینده نزدیک این درخواست را برای تنظیم دقیق قیمت ها در این بازارها به کاپیتول هیل ارائه دهند. در کنگره، سناتورهای مترقی مانند وارن، برنی سندرز و جف مرکلی قبلاً توجه خود را بر سود شرکت ها و مقررات ضد انحصار به عنوان اهداف کلیدی سیاست و سیاست آموزش داده اند. همانطور که هست، دولت فدرال در کارهایی که می تواند انجام دهد محدود است: وزارت دادگستری تحقیقاتی را در مورد “سود غیرقانونی” از شرکت ها از طریق بخش ضد انحصار خود آغاز کرد و مجلس نمایندگان لایحه ای را تصویب کرد که به رئیس جمهور این اختیار را می دهد تا افزایش قیمت ها را محدود کند. شرکت های نفتی، اما بیشتر افزایش قیمت ها در سطح ایالتی تنظیم می شود. بایدن دارد مجلس را ترغیب کرد رای گیری در مورد لایحه ای برای دادن اختیارات بیشتر به آژانس های فدرال برای تنظیم هزینه های شرکت های کشتیرانی اقیانوسی که قیمت ها را در سال گذشته به طور چشمگیری افزایش داده اند. با این حال، به نظر نمی رسد که سایر انواع قوانین برای تنظیم هزینه ها در میان تولیدکنندگان بزرگ غذا و انرژی، شتاب چندانی داشته باشند.
آیا “طمع شرکتی” باقی خواهد ماند؟
در میان اقتصاددانان اتفاق نظر زیادی وجود ندارد که افزایش قیمت و طمع شرکت ها چقدر در تورم نقش دارد. مترقی ها می گویند که اگر نگوییم نقش اصلی، نقش بزرگی دارد، در حالی که بیشتر اقتصاددانان میانه رو مانند لری سامرز و جیسون فورمن، دو تن از مشاوران اقتصادی ارشد باراک اوباما، افزایش قیمت ها را به عنوان “بیهودگی خطرناک” و “سیاسی” معرفی کرده اند. غرغر کردن.»
حتی وزیر خزانه داری خود بایدن نیز تمایلی به مقصر دانستن سود شرکت ها ندارد. اوونز استدلال می کند که هنوز می توان آن را به عنوان “شتاب دهنده، تقویت کننده تورم، نه به عنوان علت اصلی تورم” – بخشی از پازل – دید. اما صرف نظر از بحث‌های نابخردانه در مورد آنچه که باعث تورم می‌شود، شرکت‌ها کیسه‌ی بوکس محبوب هستند: نظرسنجی از Navigator و Data for Progress نشان می‌دهد که آمریکایی‌ها قبلاً برخی از سرزنش‌ها را به دلیل افزایش هزینه‌ها به شرکت‌های بزرگ نسبت می‌دهند، و شواهد حکایتی از گروه‌های مردمی این موضوع را تأیید می‌کند.
با افزایش قیمت کالاهای روزمره، آمریکایی‌های معمولی «وقتی به فروشگاه می‌روید یا باک بنزین خود را پر می‌کنید، این اتفاق را می‌بینند. مردم متوجه می شوند که این شرکت ها هستند که تصمیم می گیرند قیمت ها چقدر باشد. مت سینویچ، مدیر اجرایی گروه فعال پروگرس آیووا که به تایسون فودز و نماینده جمهوری‌خواه اشلی هینسون اعتراض کردند، استراتژی ما در اینجا این است که ما فقط باید کمک کنیم که این نقاط را کمی به هم متصل کنیم و به مردم یادآوری کنیم که واقعاً چه اتفاقی می‌افتد. ، روز جمعه در واترلو به Vox گفت.
بایدن و تیم او در کاخ سفید قبلاً کمی به این پیام متمایل شده اند. در طول فصل تعطیلات سال گذشته، او برخی از تقصیرها را به گردن صنایعی انداخت که در آن تعداد انگشت شماری از شرکت ها بازار را تثبیت کرده اند، مانند بسته بندی گوشت. اما او تلاش خود را در این ماه با سخنرانی ها و در رسانه های اجتماعی تجدید کرده است. در اینستاگرام، بایدن درباره تحکیم کشتیرانی اقیانوس توضیح می دهد. او از شرکت‌های نفتی برای عدم افزایش تولید در برنامه جیمی کیمل در اواخر شب دعوت می‌کند. و او با مدیران اجرایی دعوا کرده است. همین روز جمعه، بایدن در بندر لس آنجلس با حمله به اکسون موبیل به تیتر خبرها تبدیل شد و گفت: «اکسون امسال بیشتر از خدا درآمد داشت… چرا حفاری نمی کنند؟ زیرا آنها با تولید نفت بیشتر پول بیشتری به دست می آورند.» بهارات رامورتی، معاون شورای اقتصاد ملی نیز همین بحث را در این هفته به CNN ارائه کرد.
سخنگوی اکسون موبیل در بیانیه‌ای به وکس با ادعای رئیس‌جمهور مخالفت کرد و گفت که آنها «به طور منظم با دولت در تماس بوده‌اند و از سرمایه‌گذاری‌های برنامه‌ریزی‌شده ما برای افزایش تولید و توسعه ظرفیت پالایش در ایالات متحده مطلع شده‌اند» و افزایش تولید نفت در آمریکا را مشخص کرد. جنوب غربی ایالات متحده، سرمایه گذاری های اضافی در زیرساخت های آنها، و خسارات همه گیر در سال ۲۰۲۰.
مترقی ها بیشتر از این نوع توهین می خواهند – و بایدن چاره دیگری نداشته باشد. نظرسنجی اخیر FiveThirtyEight/Ipsos نشان داد که بیش از نیمی از آمریکایی‌ها قبل از هر چیز نگران تورم هستند و در حال حاضر، به نظر می‌رسد بایدن بیشترین تقصیر را در نظرسنجی‌ها برای افزایش هزینه‌ها به دوش می‌کشد، حتی اگر بیشتر این افزایش هزینه‌ها خارج باشد. از کنترل او طرح اقتصادی فعلی او ریشه در اجازه دادن به فدرال رزرو برای انجام کار، فشار دادن کنگره برای تصویب مالیات های جدید بر مشاغل بزرگ و کاهش کسری دارد. چیزی که او ندارد دشمنی آشکار برای حمله است.
حتی اگر بایدن و دموکرات‌ها بتوانند رای‌دهندگان را متقاعد کنند که طمع شرکت‌ها را در افزایش قیمت‌ها مقصر بدانند، اگر اقدامات قانونی و نظارتی صورت نگیرد، موفقیت ممکن است محدود شود و رای‌دهندگان به سرزنش بایدن برگردند. دموکرات‌ها چالش بزرگی در پیش دارند تا به آمریکایی‌ها نشان دهند که حزب مسئول نه تنها می‌داند چه کسی مشکلات را بدتر می‌کند، بلکه کاری برای مبارزه با آن انجام می‌دهد.