پس از آنکه تیراندازی در کشتار هفته گذشته در مدرسه ابتدایی راب در Uvalde، تگزاس، ۲۱ نفر از جمله ۱۹ کودک را کشت، ایالات متحده دوباره با تأثیر مخرب خشونت اسلحه روبرو شده است. در حالی که قانونگذاران تاکنون نتوانسته‌اند اصلاحات معنی‌داری را به تصویب برسانند، مدارس به دنبال راه‌هایی برای جلوگیری از فاجعه مشابه در دانشگاه‌های خود هستند. تاریخ اخیر و همچنین سوابق هزینه‌های دولت نشان می‌دهد که یکی از رایج‌ترین واکنش‌های مسئولان آموزش و پرورش، سرمایه‌گذاری بر روی فناوری‌های نظارتی بیشتر است.
در سال‌های اخیر، مدارس همه چیز از نرم‌افزار تشخیص چهره گرفته تا فناوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی را نصب کرده‌اند، از جمله برنامه‌هایی که ظاهراً نشانه‌هایی از سلاح‌های کوبیده شده را تشخیص می‌دهند و ابزارهای غربالگری آنلاین که ارتباطات دانش‌آموزان را برای ذکر خشونت احتمالی اسکن می‌کنند. استارت‌آپ‌هایی که این فناوری را می‌فروشند ادعا کرده‌اند که این سیستم‌ها می‌توانند به مسئولان مدرسه کمک کنند تا قبل از وقوع یک بحران مداخله کنند یا در زمان وقوع بحران سریع‌تر واکنش نشان دهند. سیاستمداران طرفدار اسلحه نیز از این نوع فناوری دفاع کرده اند و استدلال کرده اند که اگر مدارس نظارت کافی را انجام دهند، می توانند از تیراندازی های دسته جمعی جلوگیری کنند.
مشکل این است که شواهد بسیار کمی وجود دارد که نشان دهد فناوری نظارت به طور موثر این نوع تراژدی ها را متوقف می کند. کارشناسان حتی هشدار می دهند که این سیستم ها می توانند فرهنگ نظارت را در مدارس ایجاد کنند که به دانش آموزان آسیب می رساند. در بسیاری از مدارس، شبکه‌های دوربین‌هایی که نرم‌افزار مبتنی بر هوش مصنوعی را اجرا می‌کنند، به سایر اشکال نظارتی که مدارس در حال حاضر دارند، مانند فلزیاب‌ها و افسران پلیس در محوطه دانشگاه می‌پیوندند.
اودیس جانسون جونیور، مدیر اجرایی مرکز جانز هاپکینز برای مدارس ایمن و سالم، “در تلاشی برای متوقف کردن، فرض کنید، تیراندازی مانند آنچه در Uvalde اتفاق افتاد، این مدارس در واقع هزینه‌ای را برای دانش‌آموزانی که در آنها تحصیل می‌کنند افزایش داده‌اند.” ، به Recode گفت. زمانی که به دنبال تقویت مدارس خود هستیم، موارد دیگری نیز وجود دارد که ما باید در نظر بگیریم، که باعث می شود آنها مانند زندان و خود دانش آموزان احساس مظنون کنند.»
با این حال، مدارس و سایر مکان‌ها اغلب در پی خشونت‌های مسلحانه به فناوری نظارت روی می‌آورند. سال بعد از تیراندازی دسته جمعی در دبیرستان مارجوری استونمن داگلاس در سال ۲۰۱۸، ناحیه مدرسه محلی Broward County نرم افزار نظارت تحلیلی را از Avigilon نصب کرد، شرکتی که تشخیص مبتنی بر هوش مصنوعی را ارائه می دهد که ظاهر دانش آموزان را ردیابی می کند. پس از تیراندازی دسته جمعی در دبیرستان آکسفورد در میشیگان در سال ۲۰۲۱، منطقه مدرسه محلی اعلام کرد که سیستم تشخیص اسلحه فروخته شده توسط ZeroEyes را آزمایش می کند، که یکی از چندین استارت آپی است که نرم افزاری می سازد که فید دوربین های امنیتی را برای یافتن تصاویر سلاح ها بررسی می کند. به همین ترتیب، اریک آدامز، شهردار نیویورک، گفت که پس از تیراندازی دسته جمعی در سیستم متروی شهر، نرم افزار تشخیص سلاح از شرکتی به نام Evolv را بررسی خواهد کرد.
سازمان های دولتی مختلف به مدارس در خرید این نوع فناوری کمک کرده اند. طبق یک سند ۲۰۱۹ Recode که از طریق درخواست ثبت عمومی دریافت شده است، مقامات آموزش از برنامه پیشگیری از خشونت در مدرسه وزارت دادگستری برای انواع محصولات، از جمله سیستم های نظارتی که به دنبال “علائم هشدار دهنده رفتارهای تهاجمی” هستند، درخواست بودجه کرده اند. و به طور کلی، فناوری نظارت حتی در مدارس در طول همه‌گیری همه‌گیر برجسته‌تر شده است، زیرا برخی از مناطق از برنامه‌های امدادی Covid-19 برای خرید نرم‌افزار طراحی شده برای اطمینان از رعایت فاصله اجتماعی و پوشیدن ماسک دانش‌آموزان استفاده می‌کنند.
حتی قبل از تیراندازی جمعی در Uvalde، بسیاری از مدارس در تگزاس قبلاً نوعی فناوری نظارتی را نصب کرده بودند. در سال ۲۰۱۹، ایالت قانونی برای «سخت کردن» مدارس به تصویب رساند و بر اساس تجزیه و تحلیل داده‌های مخارج دولت که توسط دالاس مورنینگ نیوز انجام شد، در ایالات متحده، تگزاس بیشترین قراردادها را با شرکت‌های نظارت دیجیتال دارد. به گفته چلسی باراباس، محقق MIT که در حال مطالعه سیستم های امنیتی مستقر در مدارس تگزاس است، سرمایه گذاری ایالت در خدمات “امنیت و نظارت” از ۶۸ دلار برای هر دانش آموز به ۱۱۳ دلار برای هر دانش آموز در دهه گذشته افزایش یافته است. با این حال، هزینه خدمات مددکاری اجتماعی از ۲۵ دلار برای هر دانش آموز به ۳۲ دلار برای هر دانش آموز در همان دوره زمانی افزایش یافت. شکاف بین این دو حوزه هزینه در مناطق مدارس ایالتی که از نظر نژادی متفاوت هستند، بیشتر است.
ناحیه مدرسه Uvalde قبلاً اشکال مختلفی از فناوری امنیتی را به دست آورده بود. یکی از این ابزارهای نظارتی، خدمات مدیریت بازدیدکنندگان است که توسط شرکتی به نام Raptor Technologies فروخته می شود. یکی دیگر از ابزارهای نظارت بر رسانه های اجتماعی به نام Social Sentinel است که طبق سندی از سال تحصیلی ۲۰۱۹-۲۰۲۰، قرار است “هر گونه تهدید احتمالی را که ممکن است علیه دانش آموزان و یا کارکنان در منطقه مدرسه ایجاد شود شناسایی کند.”
هنوز مشخص نیست که دقیقاً چه ابزارهای نظارتی ممکن است در مدرسه ابتدایی راب در جریان تیراندازی دسته جمعی استفاده شده باشد. JP Guilbault، مدیر عامل شرکت مادر Social Sentinel، Navigate360، به Recode گفت که این ابزار “نقش مهمی را به عنوان یک سیستم هشدار اولیه فراتر از تیراندازی ایفا می کند.” او ادعا کرد که Social Sentinel می‌تواند «زبان خودکشی، قتل، قلدری، و سایر زبان‌های مضری را که عمومی است و به نام‌های منطقه، مدرسه یا کارکنان و همچنین دسته‌های رسانه‌های اجتماعی و هشتگ‌های مرتبط با صفحات شناسایی شده مدرسه مرتبط است، شناسایی کند. ”
گیلبولت افزود: «ما در حال حاضر از هیچ پیوند خاصی که فرد مسلح را به منطقه مدرسه مستقل ادغام شده Uvalde یا راب ابتدایی در هیچ یک از سایت‌های رسانه اجتماعی عمومی وصل می‌کند، آگاه نیستیم». مرد مسلح Uvalde قبل از تیراندازی عکس‌های شوم دو تفنگ را در حساب اینستاگرام خود منتشر کرد، اما هیچ مدرکی مبنی بر تهدید علنی هیچ یک از مدارس منطقه وجود ندارد. او به طور خصوصی به دختری که نمی‌دانست پیام داد که قصد دارد در یک مدرسه ابتدایی تیراندازی کند.
حتی اشکال پیشرفته‌تر فناوری نظارتی تمایل به از دست دادن علائم هشداردهنده دارند. به اصطلاح فناوری تشخیص سلاح دارای مشکلاتی در دقت است و می‌تواند انواع آیتم‌هایی را که سلاح نیستند، مانند دستگاه‌های واکی تاکی، لپ‌تاپ، چتر، و کیف عینک علامت‌گذاری کند. اگر برای کار با دوربین‌های امنیتی طراحی شده باشد، این فناوری لزوماً هیچ سلاحی را که مخفی یا پوشیده شده است، انتخاب نمی‌کند. همانطور که مطالعات انتقادی توسط محققانی مانند جوی بولاموینی، تیمنیت گبرو، و دبورا راجی نشان داده‌اند، نژادپرستی و تبعیض جنسی را می‌توان به طور سهوی در نرم‌افزار تشخیص چهره گنجاند. بر اساس تجزیه و تحلیلی که توسط موسسه ملی استاندارد و فناوری انجام شد، یک شرکت به نام SN Technologies، الگوریتم تشخیص چهره را به یکی از مدارس نیویورک ارائه کرد که ۱۶ برابر بیشتر از مردان سفیدپوست زنان سیاه‌پوست را شناسایی کرد. شواهدی نیز وجود دارد مبنی بر اینکه فناوری تشخیص ممکن است چهره کودکان را با دقت کمتری نسبت به بزرگسالان شناسایی کند.
حتی زمانی که این فناوری همانطور که تبلیغ می‌شود کار می‌کند، این بر عهده مقامات است که آماده باشند تا بر اساس اطلاعات به موقع عمل کنند تا از وقوع هرگونه خشونت جلوگیری کنند. در حالی که هنوز مشخص نیست که در جریان تیراندازی جمعی اخیر در Uvalde چه اتفاقی افتاده است – تا حدی به این دلیل که مجری قانون محلی گزارش های متناقضی را در مورد پاسخ آنها به اشتراک گذاشته است – واضح است که داشتن زمان کافی برای پاسخگویی موضوع نبود. دانشجویان چندین بار با ۹۱۱ تماس گرفتند و مجریان قانون بیش از یک ساعت منتظر ماندند تا با مرد مسلح مقابله کنند و آن را بکشند.
در همین حال، در غیاب خشونت، نظارت مدارس را برای دانش آموزان بدتر می کند. تحقیقات انجام شده توسط جانسون، استاد جانز هاپکینز، و جیسون جباری، استاد پژوهشی در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، نشان داد که طیف گسترده ای از ابزارهای نظارتی، از جمله اقداماتی مانند دوربین های امنیتی و کد لباس، به عملکرد تحصیلی دانش آموزان در مدارس آسیب می زند. که از آنها استفاده کرد. این تا حدی به این دلیل است که اعمال تدابیر نظارتی – که باز هم به ندرت باعث توقف تیراندازان جمعی می‌شود – این احتمال را افزایش می‌دهد که مقامات مدرسه یا مجریان قانون در مدارس دانش‌آموزان را مجازات یا تعلیق کنند.
باراباس، محقق MIT، توضیح داد: «با توجه به نادر بودن رویدادهای تیراندازی در مدرسه، نظارت دیجیتالی بیشتر برای رسیدگی به مسائل انضباطی جزئی استفاده می‌شود.» «استفاده گسترده از نظارت بر مدرسه احتمالاً این روندها را به شیوه‌هایی تقویت می‌کند که تأثیر نامتناسبی بر دانش‌آموزان رنگین‌پوست دارد، که اغلب به دلیل تخلفاتی که نسبت به دانش‌آموزان سفیدپوست هم جدی‌تر و هم احتیاط‌تر هستند، تنبیه می‌شوند.»
این همه یادآوری است که مدارس اغلب از این فناوری به روشی که به بازار عرضه می شود استفاده نمی کنند. زمانی که یکی از مدارس نرم افزار Avigilon را به کار گرفت، مدیران مدرسه از آن برای ردیابی زمانی که یک دختر برای خوردن ناهار به دستشویی رفت استفاده کردند، ظاهراً به این دلیل که آنها می خواستند جلوی قلدری را بگیرند. یکی از مدیران یکی از شرکت‌های تشخیص چهره در سال ۲۰۱۹ به Recode گفت که گاهی اوقات از فناوری آن برای ردیابی چهره والدینی استفاده می‌شود که با حکم قانونی یا حکم دادگاه از تماس با فرزندانشان منع شده‌اند. برخی از مدارس حتی از نرم افزارهای نظارتی برای ردیابی و زیر نظر گرفتن معترضان استفاده کرده اند.
همه این‌ها پیامدهای این واقعیت است که مدارس احساس می‌کنند باید برای حفظ امنیت دانش‌آموزان در کشوری که مملو از اسلحه است، نهایت تلاش را انجام دهند. از آنجایی که این سلاح‌ها بخش مهمی از زندگی روزمره در ایالات متحده هستند، مدارس سعی می‌کنند خود را با آن سازگار کنند. این اغلب به این معنی است که دانش آموزان باید خود را با نظارت وفق دهند، از جمله نظارتی که شواهد محدودی از کار نشان می دهد، و ممکن است در واقع به آنها آسیب برساند.