درباره اعتراضات اسرائیل به اصلاحات قضایی نتانیاهو چه باید بدانید؟

بحران سیاسی اسرائیل هنوز به پایان نرسیده است.

نخست وزیر بنیامین نتانیاهو ممکن است از فشار بی سابقه عمومی تسلیم شده باشد و برنامه های جنجالی خود را برای بازنگری در دستگاه قضایی کشور متوقف کرده باشد، اما کارشناسان هشدار دادند که نبرد برای آینده کشور ممکن است تازه شروع شده باشد.

گروه رهبری تظاهرات‌هایی که صدها هزار نفر را در خیابان‌های اورشلیم و تل‌آویو سرازیر کردند و اعتصاب سراسری را آغاز کردند، روز سه‌شنبه اعلام کردند که به فشار ادامه خواهند داد، حتی در شرایطی که ناآرامی‌های عمومی از بین رفت و رئیس‌جمهور این کشور از تیم‌های مذاکره‌کننده سیاسی رقیب دعوت کرد. جناح ها در یک جلسه برای شروع گفتگوها برای یک مصالحه بالقوه.

نتانیاهو که در نوامبر برای سومین بار به رهبری کشورش انتخاب شد، تلاش می کرد تا آینده سیاسی خود و شهرت بین المللی کشورش را نجات دهد. و در میان طوفان آتش در مورد اقدامات قضایی خود، نتانیاهو به اتهام فساد در محاکمه است، که او آن را رد کرده است.

با ایفای نقش پرزیدنت جو بایدن در متقاعد کردن نتانیاهو به فکر کردن دوباره – و با پیامی که واشنگتن برای دعوت طولانی مدت به کاخ سفید نشان می دهد – سیاست خارجی ایالات متحده نیز در بحران داخلی متحد خود گره خورده است.

در اینجا آنچه در خطر است و آنچه ممکن است اتفاق بیفتد، آمده است:

دعوا اصلاً برای چیست؟

در حالی که خصومت داخلی اسرائیل روز دوشنبه در صحنه جهانی ظاهر شد، ماه‌هاست که در حال افزایش است.

در ژانویه، نتانیاهو، دو هفته پس از تحلیف، اعلام کرد که قصد دارد دیوان عالی کشور را بازنگری کند و به سیاستمداران اجازه دهد تا در انتصابات و تصمیم گیری های آن حق بیشتری داشته باشند.

بر اساس این طرح ها، کنست، پارلمان اسرائیل، می تواند قوانینی را تصویب کند، حتی اگر دادگاه آنها را غیرقانونی اعلام کرده باشد. آنها همچنین به نتانیاهو و متحدانش حرف آخر را در انتصاب قضات کشور خواهند داد.

منتقدان استدلال می‌کنند که این پیشنهادها یک ضربه بالقوه مهلک به سیستم کنترل و تعادل کشور وارد می‌کند، زیرا اسرائیل قانون اساسی مدون ندارد. مخالفان این اقدام را تصاحب قدرت توسط نتانیاهو برای تثبیت حاکمیت خود و قدرت متحدان راستگرای او که اکثریت شکننده ای در کنست دارند، توصیف می کنند.

نتانیاهو استدلال می‌کند که او صرفاً کشورش را با دیگر دموکراسی‌های اصلی همسو می‌کند و قدرت را نسبت به قانون‌گذاران منتخب متعادل می‌کند.

تظاهرات گسترده بلافاصله پس از آن آغاز شد و ده ها هزار نفر ماه ها در اورشلیم و تل آویو راهپیمایی کردند.

اعتراضات ناگهانی یکشنبه شب پس از برکناری نتانیاهو، وزیر دفاع خود، یوآو گالانت، به دلیل ابراز نگرانی از مضر بودن اختلافات بر سر این لایحه برای امنیت اسرائیل شدت گرفت.

روز دوشنبه اتحادیه های کارگری اعتصاب عمومی، توقف هواپیماها و تعطیلی مراکز خرید را فراخواندند. نتانیاهو در نهایت تسلیم فشار شد و دوشنبه شب در یک سخنرانی در ساعات پربیننده به ملت گفت که برنامه‌ها را به مدت یک ماه به تعویق می‌اندازد و برای «جلوگیری از جنگ داخلی» به دنبال مصالحه با مخالفان سیاسی خود خواهد بود.

برای بسیاری از این خبر به عنوان تسکین پذیرفته شد، اما وسعت اعتراضات و سابقه مانور سیاسی نتانیاهو باعث توقف دیگران شد.

اگر این لایحه تصویب می‌شد، فکر می‌کنم ما مسیری را طی می‌کردیم که شخصیت دموکراتیک خود را از دست می‌دادیم، زیرا بدون استقلال قضایی، حفظ حاکمیت قانون و حمایت از حقوق بشر، واقعاً نمی‌توان از لیبرال دموکراسی در کشور صحبت کرد. گای لوری، محقق موسسه اسرائیلی برای دموکراسی مستقر در اورشلیم، به NBC News گفت.

اما چیزی که من می خواهم بر آن تاکید کنم این است که این موضوع تمام نشده است: دولت به وضوح گفت که آنها پیشنهادات را به طور کلی پس نمی گیرند.

دو اردوگاه چه کسانی هستند؟

معترضان به بازسازی، که هزاران نفر از آنها پرچم های اسرائیل را در بیرون دفاتر دولتی و دادگاه عالی به اهتزاز درآوردند، حاوی بسیاری از دشمنان سیاسی دیرینه نتانیاهو از جمله اتحادیه های کارگری و گروه های جوانان بودند.

اما مخالفت با اصلاحات قضایی بسیار فراتر رفته بود و رهبران تجاری، دیپلمات‌ها و مهم‌تر از همه، ارتش افتخارآمیز اسرائیل را به خود جلب کرد.

بسیاری از کسانی که به تظاهرات پیوستند، اسرائیلی های میانه رو و سکولار و بدون وابستگی سیاسی بودند که نگران تهدید دموکراسی کشور بودند.

بخش بزرگی از جامعه لیبرال وجود دارد و به نظر من حتی بیشتر از آن، اکثریت اسرائیلی‌ها فکر می‌کنند که [legislative] لوری گفت که این روند ناقص بود و هر نوع تغییری با چنین اهمیت قانون اساسی باید با یک اجماع گسترده انجام شود.