اسلام آباد – صدها پناهجوی افغان که با تأخیر شدید در تصویب روادید ایالات متحده مواجه بودند، روز یکشنبه در پایتخت پاکستان به عنوان یک برنامه آمریکایی برای کمک به جابجایی افغان های در معرض خطر فراری از غرفه های حکومت طالبان تظاهرات کردند.
برنامه های اولویت 1 و اولویت 2 دولت ایالات متحده برای پناهجویان، معروف به P1 و P2، به منظور پیگیری سریع ویزا برای افغان های در معرض خطر از جمله روزنامه نگاران و فعالان حقوق پس از تسلط طالبان در سرزمینشان بود. افراد واجد شرایط باید برای دولت ایالات متحده، یک سازمان رسانه ای مستقر در ایالات متحده یا سازمان غیردولتی در افغانستان کار کرده باشند و باید توسط کارفرمای مستقر در ایالات متحده معرفی شوند.
متقاضیان بیش از یک سال و نیم است که در پاکستان منتظر بوده اند تا مقامات آمریکایی به درخواست های ویزا خود رسیدگی کنند. تأخیر در تایید ویزا و اسکان مجدد، متقاضیان افغان را در موقعیت بسیار آسیب پذیری قرار داده است، زیرا آنها با مشکلات اقتصادی و عدم دسترسی به بهداشت، آموزش و سایر خدمات در پاکستان دست و پنجه نرم می کنند.
محمدباقر احمدی که گفت به سازماندهی این تظاهرات در خارج از باشگاه ملی مطبوعات پاکستان در اسلام آباد کمک کرده است، گفت که بسیاری از افغان های حاضر در تمدید ویزا برای منتظر ماندن در روند درخواست در پاکستان با مشکل مواجه هستند.
معترضان گفتند که متقاضیان هنوز مصاحبه اولیه لازم برای شروع روند درخواست ویزا را دریافت نکرده اند.
ما، دارندگان پرونده های P1/P2، متحدان و همکاران شما، نقش مهمی در گسترش دموکراسی، حقوق بشر و آزادی بیان ایفا کردیم. ما در حال حاضر از شما حمایت و همراهی در روزهای بد زندگی را درخواست می کنیم.
حسام الدین، یک افغان که منتظر رسیدگی به پرونده P2 خود است، گفت که مقامات باید متقاضیان P1 و P2 افغان را به کشوری که مراکز حمایت اسکان مجدد (RSC) باز هستند و قادر به انجام مصاحبه هستند، تخلیه کنند. او گفت: “آنها باید ما را به کشور دیگری که RSC ها در آنجا کار می کنند و می توانند در آنجا پردازش کنند، تخلیه کنند.”
بر اساس قوانین ایالات متحده، متقاضیان باید ابتدا برای رسیدگی به پرونده هایشان به کشور ثالث نقل مکان کنند، جایی که در ابتدا ممکن است 14 تا 18 ماه طول بکشد و پرونده ها از طریق مراکز پشتیبانی اسکان مجدد بررسی شوند.
طالبان در اوت 2021 با عقب نشینی نیروهای ایالات متحده و ناتو قدرت را در افغانستان به دست گرفتند. بسیاری از افغان‌ها بلافاصله پس از تسلط طالبان، به دنبال خروج از کشور بودند.
اما آنها به تدریج محدودیت های بیشتری را به خصوص برای زنان اعمال کرده اند. آنها زنان و دختران را از تحصیل بیشتر از کلاس ششم منع کرده اند، آنها را از اکثر مشاغل منع کرده اند و از آنها خواسته اند هنگام بیرون رفتن صورت خود را بپوشانند.