مدت کوتاهی پس از انقلاب 1959، کوبا کتاب جیره‌بندی ماهانه را منتشر کرد که به نام «لیبرتا» (یادداشت) شناخته می‌شود و به همه کوبایی‌ها اقلام اساسی مانند تخم‌مرغ، برنج، قهوه و شکر ارائه می‌کرد. اگرچه غذای جیره‌بندی‌شده برای دوام یک ماه کافی نیست، اما برای کسانی که به حداقل حقوق ماهانه حدود 17 دلار آمریکا وابسته هستند، یارانه‌ها راه نجاتی هستند. بر اساس اقدامات اعلام شده، تنها افرادی که آسیب پذیر تلقی می شوند واجد شرایط دریافت یارانه غذایی خواهند بود.
ریکاردو تورس، اقتصاددان کوبایی و محقق دانشگاه آمریکایی در واشنگتن دی سی، گفت که اگر این تغییرات اجرا شوند، نشان دهنده دور شدن از اقتصاد برنامه ریزی مرکزی جزیره است.
وی گفت: سیاست رهبر فقید فیدل کاسترو این بود: من مالک همه چیز هستم، اما برای همه نیز تأمین می کنم.
اما آیا دولت اکنون به کوبایی‌ها اجازه می‌دهد تا هر کاری که می‌توانند برای تضمین درآمد خود انجام دهند؟ تورس پرسید. پاسخ منفی است، زیرا محدودیت‌های زیادی وجود دارد که مانع رشد بخش خصوصی می‌شود.»
تورس گفت بخشی از هدف کنترل تورم بالا و کسری مالی کشور است. کوبا کسری بودجه خود را با چاپ پول پرداخت کرده است که به نوبه خود به تورم کمک کرده است.
مانوئل ماررو، نخست وزیر، طرح تثبیت اقتصاد کلان را که نام آن نامگذاری شده است، به مجلس ملی ارائه کرد.
ماررو قول داد که اجازه ایجاد شرکت های خصوصی را ادامه دهد. کوبا در سال 2021 ممنوعیت شرکت‌های کوچک و متوسط را که اغلب در اسپانیایی «mipymes» نامیده می‌شوند، لغو کرد. اما او هشدار داد که اقداماتی برای کنترل بیشتر آنها انجام خواهد شد و گفت که دولت در ابتدا اشتباهاتی مرتکب شد.
مقامات دولتی در گذشته بخش خصوصی را با تورم مرتبط می‌دانند که تورس با آن مخالف است. او گفت mipymes فضایی را پوشش می دهد که ایالت برای آن فراهم نمی کند.
عمر اورلنی، اقتصاددان مستقر در کوبا، گفت که پیچیدگی هایی که جزیره با آن مواجه است را نمی توان در یک سال حل کرد.
اورلنی گفت: “شما نمی توانید انحرافات و عدم تعادل های کلان اقتصادی در کوبا در سال 2024 را حل کنید.” بدیهی است که کوبا چیزی بیش از یک رکود اقتصادی دارد. این یک بحران اقتصادی است این مشکل در تولید، با عرضه است. من برنامه توسعه یکپارچه ای را که با تمرکز بر تولید مورد نیاز باشد، نمی بینم.
الخاندرو گیل، وزیر اقتصاد این هفته گفت که اقتصاد احتمالا در سال جاری حدود 1 تا 2 درصد کوچک شده است. در سال 2020، سال همه‌گیری، 11 درصد کاهش یافت.
تورس گفت: «در سال 2023، تولید ناخالص داخلی واقعی کوبا مشابه تولید ناخالص داخلی کوبا در سال 2013 است. این یک دهه رشد خود را از دست داده است.
کوبایی ها در چند سال گذشته با کمبود شدید غذا، دارو، سوخت و نیرو مواجه بوده اند. تورم به شدت افزایش یافته و اکنون به 30 درصد رسیده است. وضعیت اقتصادی منجر به نمایش نارضایتی عمومی غیرقابل تصور و همچنین به بزرگترین مهاجرت در تاریخ کوبا شده است. در دو سال گذشته تقریباً 425000 کوبایی از مرز ایالات متحده و مکزیک عبور کرده اند که نزدیک به 4 درصد از جمعیت این کشور است.
دولت تحریم‌های اقتصادی سختی را که در ابتدا توسط رئیس‌جمهور سابق دونالد ترامپ اعمال شد و تا حد زیادی در دوران جو بایدن، رئیس‌جمهور جو بایدن ادامه یافت و همچنین همه‌گیری ویروس کرونا را عامل انقباض تولید ناخالص داخلی می‌داند. این کشور به شدت به واردات غذا و سایر کالاها وابسته است.
میگوئل دیاز کانل، رئیس‌جمهور کوبا، روز پنجشنبه در توییتر X پست کرد: «ما قبلاً گفته‌ایم: هیچ چیز مطلقاً هیچ چیزی از آنچه انجام می‌دهیم این نیست که [negatively] مردم را تحت تاثیر قرار دهد. وظیفه اصلی ما بهبود اقتصادی است. اقداماتی که دیروز اعلام شد جهش لازم را به اقتصاد خواهد داد. ما انقلاب بیشتر و سوسیالیسم بیشتری خواهیم کرد.”
اورلاندو ماتوس از هاوانا و کارمن سسین از میامی گزارش دادند.