دو اسکلت تازه کشف شده در شهر روم محکوم به فنا پمپئی نشان می دهد که معروف ترین فوران آتشفشانی جهان باستان نیز خطری کمتر شناخته شده را به همراه داشته است: زلزله.
وزارت فرهنگ ایتالیا روز سهشنبه اجساد دو مرد را فاش کرد که هر دو احتمالاً 50 ساله بودند که در زلزلهای بر اثر فوران آتشفشانی فاجعهآمیز وزوویوس در سال 79 پس از میلاد جان باختند.
اجساد پوشیده از سنگ تراشی از یک دیوار فروریخته یافت شدند – بررسی بیشتر نشان داد که آنها در اثر ضربه کشته شده اند و استخوان هایشان خرد شده است.
گابریل زوکتریگل، باستان شناس آلمانی، مدیر پارک باستان شناسی پمپئی، گفت: «تکنیک های مدرن کاوش به ما کمک می کند تا جهنمی را که طی دو روز به طور کامل شهر پمپئی را ویران کرد و بسیاری از ساکنان آن را کشت، بهتر درک کنیم.
این فوران بیش از 24 ساعت به طول انجامید و قدرت هزاران بمب هسته ای را بر روی شهرها و جوامع رومی اطراف آزاد کرد.
موج های آذرآواری – که در آن خاکستر داغ و گدازه مانند بهمن با سرعت بیش از 50 مایل در ساعت از کنار آتشفشان به پایین سرازیر می شود – تقریباً همه چیز را در مسیر آنها نابود کرد.
دیوار تخریب چنان شدید بود که بر اساس روشهای علمی پیشرفته که میتواند روند وقایع منجر به مرگ قربانی را تا ثانیههای پایانی قربانی مشخص کند، تکههای خاکستر بین استخوانهای بدن این دو مرد پیدا شد.
اما روشهای جدید نشان میدهند که این جفت به احتمال زیاد دو نفر از بسیاری از افرادی بودند که در اثر زمینلرزههای مخربی که در کنار فوران رخ داد، کشته شدند.
سوفی هی، باستانشناسی که در بخش رسانهای پارک باستانشناسی پمپئی کار میکند، به انبیسی نیوز گفت که به نظر میرسد زلزلهای که این دو مرد را کشت، در مراحل اولیه فوران وزوو رخ داده است.
“قسمت بالایی دیوار جدا شده بود و به سمت جانبی جابجا شده بود که پدیده ای است که مشخصه لرزش زمین در مقابل نیروی جریان آذرآواری است. بنابراین ما می دانیم که این ریزش ها که باعث کشته شدن این دو مرد شد در مراحل اولیه فوران رخ داده است. ،” او گفت.
زوکتریگل و سایر باستان شناسان در مجله آنلاین پارک باستان شناسی پمپئی نوشتند که برای یافتن اجساد باید لایه هایی از لاپیلی، قطعات کوچک خاکستر و مواد آتشفشانی را جدا می کردند. آنها گفتند که تخمین زده می شود که خاکستر و قطعات سنگ به میزان 220 پوند در هر 10 فوت مربع در ساعت به مدت 18 ساعت ریزش کرده باشند.
تیم حفاری در حفاری Insula dei Casti Amanti یا خانه عاشقان عفیف، همچنین هشت کانتینر رومی، آمفورا را پیدا کردند که به چاهی تکیه داده بودند، دقیقاً همان جایی که تقریباً 2000 سال پیش رها شده بودند.
پمپئی، در حدود 14 مایلی جنوب شرقی ناپل امروزی، محل زندگی حدود 13000 نفر بود. هم پمپئی و هم هرکولانیوم همسایهاش، تفرجگاههای ساحلی مورد علاقه رومیهای ثروتمند بودند و هر دو ویران شده بودند.
با این حال، جایی که این دو مرد کشف شدند، یک کاخ بزرگ نبود، بلکه یک مکان معمولی بود که چند روز پس از زلزله قبلی در دورهای که به دلیل فعالیتهای لرزهای شدید شهرت داشت، در حال بازسازی بود.
زوکتریگل گفت: “این خانه خیلی مجلل نبود. بیشتر یک محل کار با اشیاء زیادی بود، مانند آمفورا، دیگ های پخت و پز و آهک کاری می کردند.”
آمفورهایی با آب وجود داشت که برای گچ کاری دیوارها استفاده میشد. ما شهری را در اینجا میبینیم که در حال تغییر شکل است که در تلاش برای بازیابی بود، اما پس از آن با فوران همه چیز فقط در دو روز جهنم خرد میشود.
باستان شناسان تخمین می زنند که بسیاری از ساختمان ها و اجساد وزوویوس که در سال 79 پس از میلاد احاطه شده بود هنوز مدفون و کشف نشده هستند.
سایت پمپئی تا قرن شانزدهم دوباره کشف نشد و از آن زمان به یک نقطه توریستی بزرگ تبدیل شده است – پروژه ای با بودجه اتحادیه اروپا به ارزش 115 میلیون دلار برای کشف بیشتر اسرار آن در حال انجام است.
“کشف این دو اسکلت به ما نشان میدهد که ما هنوز باید مطالعات زیادی انجام دهیم، حفاریهای بیشتری انجام دهیم تا همه چیزهایی که هنوز هستند را بیرون بیاوریم. [hiding] جنارو سانگولیانو وزیر فرهنگ ایتالیا در بیانیه ای گفت: در این گنجینه عظیم.
در اوایل سال جاری یک خانه مجلل در پمپئی پس از 20 سال بازسازی رونمایی شد. در سال 2020 باستان شناسان معادل رومی یک غذای فست فود را کشف کردند: ترموپولیوم نقاشی شده یا پیشخوان نوشیدنی های گرم که می توانست گردشگران ثروتمند را تامین کند.